De tocht naar Ost in Edhil

In de ochtend maakt Veryawen een gezelig praatje met Hero Forum om hem uit te horen over Ost in Edhil. Als Hero Forum hoort over het geheugenverlies van Veryawen dan biedt aan haar te helpen haar geheugen terug te krijgen. We overleggen kort waarna Veryawen besluit om de gok te wagen. Terwijl iedereen op een afstand staat te kijken begint Hero Forum met een spreuk los te laten op Veryawen.

Na een korte tijd zien we Veryawen verward weg lopen. De Orc vertelt ons dat de herinneringen van Veryawen zeer pijnlijk voor haar waren. Als we proberen Veryawen op te zoeken blijkt ze boven in een boom te zitten en van niemand iets te willen weten. We besluiten een extra dag rust in te lassen zodat Veryawen tot rust kan komen.

De volgende dag gaan we dan op weg rond Tharbad heen. Veryawen loopt ergens achteraan stilletjes mee. In de middag zie ik heel ver voor ons op het pad 2 mannen op ons afkomen. Gezien de nog al vreemde samenstelling van de groep lijkt het mij beter dat ze ons gezelschap niet zien. We kunnen echter wel informatie gebruiken.

Daarom beginnen Ban en ik een kampvuur te maken waarop we een konijn roosteren terwijl de rest van de groep een veilig heenkomen zoekt. Als de mannen ons naderen nodiggen wij ze uit om een hapje mee te eten. Ze stellen zich voor als Balsemar (een man in grijze mantel van een gilde in Tharbad) en Dulani (een ranger).

Zij vertellen ons dat we op dit moment redelijk veilig door dit gebied kunnen trekken. Ze komen zelf van Ulimius. Als ik vraag over Ost in Edhil dan vertellen ze ons dat we zeker niet naar dat gebied moeten gaan. Dat gebied is onveilig in verband met oude vloeken. Ik probeer ze er van te overtuigen dat we gewoon een stel eerlijke schatvinders zijn die daar absoluut geen probleem mee heeft. Dat lijkt me verstandiger dan ze te vertellen van onze droom.

Helaas zit het niet mee. Dulani blijkt zeer scherpen oren te hebben. Tijdens het gesprek wordt hij zeer onrustig. Op een gegeven moment staat hij dan ook op en loopt het bos in. Even later komt hij terug met Mîrlgîn. Niet veel later vind hij ook Arawn. Hierna vertel ik dat we voor de veiligheid de rest van de groep in het bos hebben laten schuilen. De meeste mensen kijken nog al vreemd op van zo'n groep. Daarna haal ik de elven Nimthoron en Elyana op.

Alleen Veryawen blijft met Hero Forum achter in het bos. Hierna stelt de groep zich voor en praten we nog even door.

Aan het eind van de middag nemen we afscheid, doven het vuur en lopen door. Ik controleer nog of ze inderdaad door lopen naar Tharbad maar alles lijkt in orde. Even later slaan we een kamp op om te overnachten

De volgende dag in de middag horen we ineens een hoop geritsel. Als we omkijken zien we een hoop dieren vluchten. Ze komen ons met een grote vaart voorbij zetten. We staan even te kijken wat er aan de hand is. Dan zien we ineens een grote bosbrand.

We vluchten met zijn alle naar de rivier. De verwaring is groot en iedereen vlucht op zijn eigen. Aan de rivier rand gekomen zien we allemaal dieren de rivier in springen. Als ik aan kom zie ik de dwergen druk bezig met een omgevallen boomstronk. Zij kunnen niet overzwemmen. Met gezamelijke inspanning lukt het om de boomstronk in het water te krijgen. Hierna klemmen de dwergen zich er aan vast en zwemmen we over.

Een paar van ons waren al aan de overkant en helpen ons op de wal. Hierna maken we een kampvuur om onze kleren te drogen en ons op te warmen. Een uur later komen we tot de ontdekking dat Hero Forum weg is of beter gezegt onze Orc. Deze is als een van de eerste de revier over gezwommen.

We doen nog een hopenloze poging om hem te vinden want we zijn bang dat hij eventuele geheimen zal verraden. We zijn dan ook vastbesloten om hem te doden. Maar helaas kunnen we geen spoor meer van hem vinden. We moeten er dus maar op hopen dat de Nolder vloek verbroken is en de Orc nergens meer van af weet.