De enige overlast die de wolven veroorzaken is dat ze 's nachts onze vallen leeg eten. Dit is niet leuk maar ik heb geen zin om mijn lot te tarten door 's nachts achter wolven aan te gaan jagen. Bovendien hebben we lemba wafels genoeg.
Enkele dagen verder komt er ineens overdag een Orc uit te struik te voorschijn. Deze roept in Hoog quinia Beste Elvendames ik zal jullie wel beschermen tegen die orcen. Wij begrijpen er niets van en grijpen allemaal naar onze wapens. Als hij ziet dat wij geen Orcen zijn maar mensen kalmeert hij maar hij blijft er bij om onze Elven dames te beschermen tegen de orcen.
Wat wij ook doen wij kunnen hem niet aan zijn verstand brengen dat hij een Orc is. We laten hem zelfs in de revier naar zijn eigen spiegelbeeld kijken. Hij houdt vol dat hij dan een blonde elf ziet. Verder gedraagt hij zich als een perfecte elf en spreekt uitstekend quinia.
Hij stelt zich voor als Hero Forum (heer van het noorden) en verteld ons dat hij als laatste het fort van het het noorden verdedigt. Als wij hem vertellen dat dat fort als meer dan 1000 jaar vergaan is dan gelooft hij ons niet. Hij zegt dat hij er vier weken geleden nog was. Alhoewel hij wel moet toegeven dat het landschap veranderd is.
Wij weten absoluut niet meer wat we met hem aan moeten. Hij kraamt uit dat we door Sauron zijn betoverd om hem als Orc te zien en meer van dat soort onzin. Op een gegevenmoment valt hij een struik aan onder het uiten van kreten dat hij de Orcen wel zal verslaan. Nu wordt het mij genoeg, hij valt weerlozen struiken aan. Ik Probeer hem uit te schakelen. Nis help hierbij om hem met zijn hammer bewusteloos te slaan. Maar eigenlijk wilt hij meer. We binden hem hierna vast
Veryawen verteld hem dat we hem los maken zodra we zeker zijn dat hij geen Orc is. Hierna proberen we hem uit te horen over het fort. Zodra we zeggen Eer aan de maker barst hij in huilen los. Hij slaakt uit: O god de toren is gevallen. Vervolgens zien we alleen nog maar huilbuien.
Na een tijdje wilt Veryawen hem los maken. Niemand is het hier mee eens maar ze gaat gewoon door. Voor de zekerheid grijp ik naar mijn boog maar Veryawen komt tussen mij en de Orc in staan.
Dan zien we de Orc beginnen aan een spreuk. Dit kon ook niet goed gaan. Tegen de tijd dat ik iets kan doen is de spreuk afgelopen. Er gebeurt echter niets. Nimthoron verteld ons dat het een essence spel voor verplaatsing is. Een nog al moeilijke spreuk waarme de orc ver buiten ons berijk gekomen was.
Tijdens deze uiteenzetting is de Orc al aan een nieuwe spreuk begonnen. Ook die heeft echter geen effect. Ik herken deze spreuk als een channeling spel van creation die een groot gat veroorzaakt. Nu is het genoeg. We binden de Orc weer vast. We vinden het echter wel vreemd dat de Orc spreuken uit 2 realms kent.
We besluiten door te trekken naar Tharbad in de hoop dat iemand weet wat er met onze orc/elf aan de hand is. In de nachten die volgen richting Tharbad brengt Veryawen de gevangen voedsel. Verder horen we de gevangen bidden naar Varda en zeggen dat dwergen niet te vertrouwen zijn.
Als we op een dag mars van Tharbad zijn aangekomen besluiten we een kamp op te maken. De volgende dag trekken Nimthoron, Ban en ik naar Tharbad. Ban wilt mee om zijn huiden te verkopen alhoewel mij dat geen goed idee lijkt. Hij valt nog al op in de stad met zijn kleding.
Bij de stadspoort aangekomen begint Ban moeilijkheden te maken over de invoerrechten van zijn Huiden. Tevens wilt hij zijn speer niet achter laten. Dat terwijl er geen open wapens gedragen mogen worden en de speer te groot is om in de rugzak te doen. Wij overtuigen hem dat het niet verstandig is om de bewakers ongelijk te geven en betalen voor hem de tol.
We lopen naar het marktplein waar ik voor Ban de huiden verkoop. Op het eind worden we ineens aangesproken door een klein meisje/vrouwtje op bloten behaarde voeten. Zo iets hebben we nog nooit gezien. Ze is iets hoger dan mijn middel. Ik vertrouw het absoluut niet. Vooral na de waarschuwing van de schaapherder dat er zo veel dieven in Tharbad zijn.
Ban lijkt zich echter uitstekend te vermaken. Wij zijn nog op zoek naar een herberg en Ban vraagt aan haar waar die te vinden is. Ze stelt zich voor als Mîrlgîn en verteld ons dat ze ons voor een goud stuk wel naar een herberg kan leiden. Ik denk daar heb je het al en probeer haar weg te jagen.
Op dat moment komen er stadswachters aan die vragen wat er aan de hand is. Mîrlgîn begint te klagen en ik geef haar een koper stukje en zeg dat ze moet verdwijnen. De wachters bevestigen dat en zeggen haar dat ze moet zorgen niet weer in problemen te komen. Ze is dus blijkbaar bij de wacht bekent?
We lopen daarna richting een Herberg aan de rand van het plein. Daar hopen we meer te weten te komen over de lokale bevolking, de streek en de aanwezigheid van "wijzen" om ons verder te helpen met onze Orc. Even later worden we in de herberg weer lastig gevallen door Mîrlgîn die nu vergezeld gaat door een dwerg
Terwijl Nimthoron informatie vergaard over de volksverhalen neemt Ban mij ter zijde en verteld hij over zijn droom over wezens die op blote behaarde voeten lopen en dat we die nodig hebben voor onze missie. Dit bespreek ik even later met Nimthoron die ik aan de Bar aanspreek in het quinia om luistervinken voor te zijn. Als ze nu al iets horen dan denken ze dat door de omgeving de woorden niet kunnen verstaan.
We besluiten hierop toch maar een gesprek aan te gaan met Mîrlgîn. Zij stelt de dwerg voor als Arawn. Ze verteld dat ze graag mee wilt met ons. Als we doorvragen waarom ze mee willen terwijl ze niet eens weten waar wij heen gaan blijken ze ook gedroomd te hebben over onze groep en de ring. We spreken met ze af om over 2 uur buiten de stad te ontmoeten
Hierna gaan we achter de lokale wijzen aan waarvan Nimthoron inmiddels het adres in de herberg gekregen heeft. Als we daar het verhaal van onze orc voor leggen krijgen we te horen dat dit een bekende nolder vloek is. Deze vloek zorgt er voor dat de persoon het geheugen van een Nolder krijgt. Hierna gaat hij zich als perfecte Nolder gedragen en bevecht zijn eigen kameraden. Er zijn in de loop van de tijd al meer slachtoffers naar de stad gebracht.
Hierna lopen we de stad uit. Halen de speer van Ban op en ontmoeten Mîrlgîn en Arawn. Hiermee lopen we naar ons kamp. Nimthoron gaat ons aankondigen waarna Ban en ik met onze nieuwe kameraden aan komen.
Daarna bespreken we het verhaal van onze echte Orc met het geheugen van de Nolder Hero Forum. We weten niet goed wat we met hem . Het is een echte Orc, sterker nog hij heeft geprobeerd te plunderen. Zijn geheugen is echter van een Nolder. In die toestand is hij zelfs nuttig voor ons. We besluiten het nog een tijdje aan te zien.